به گزارش سرویس تاریخ پایگاه تحلیلی خبری انعکاس اردبیل، چهل و پنج سال بعد از قتل نادر، آغامحمدخان قاجار در فصل بهار ۱۲۰۵ هجری از طریق سراب وارد اردبیل گردید. آغا محمد خان با آنکه قسمت های زیادی از ایران را در تصرف داشت هنوز حاکمی بر این ولایت نگماشته و سلطنت خود را بر این خطه رسما اعلام نکرده بود.

وی پس از ورود به این شهر در ارك آنجا که در آن تاریخ باقی بود ، منزل کرد و وجوه مردم اردبیل بدیدنش رفتند. سید حسین نامی، که از علمای بزرگ و روحانیان برجسته این شهر بود، از او خواست که مردم را نیازارد.

آغا محمدخان گفت من برای آزار مردم نیامده ام فقط خواهان دریافت مالیات هستم . بعد پرسید آیا میدانید که چند سال است اردبیلی ها مالیات نپرداخته اند ؟ سید حسین گفت مردم این شهر وسكنه اطراف آن هر سال مالیات خود را تأدیه کرده اند واگر آن مالیات به شما نرسیده مردم این شهر گناه ندارند.

سید حسین با يك منطق صحیح که استدلال کرد آنها را از سر نوشت شومی، که احیانا در انتظار شان بود، نجات داد زیرا سید حسین بلافاصله افزود شما در يك صورت می توانید از مردم این شهر وسكنه اطراف به مناسبت عدم پرداخت مالیات ناراضی باشید و آن اینکه حاکم شما در اینجا مالیات مطالبه کرده باشد و آنها نپرداخته باشند و البته در این صورت مستوجب مجازات هستند اما حاکم شما در اینجا نبود تا اینکه از مردم مالیات مطالبه کند.

با آنکه آغا محمد خان از لحاظ منطق و استدلال می بایست از این بیان راضی باشد و آن را قبول نماید ولی سید حسین احساس کرد که ممکن است این جواب پادشاه را راضی ننماید از این رو گفت شما آفتابی بودید درخشنده که دیگران شما را میدیدند ولی مردم اردبیل نمی توانستند شما را ببینند.

بعد از اینکه ما از خبر جلوس شما مطلع شدیم منتظر بودیم که حاکم شما بیاید ولی نیامد.. اگر او می آمد مردم مالیات را به وی می پرداختند ولی چون نیامد حاکم اینجاطبق معمول مالیات از مردم وصول ميکرد وسکنه اردبیل و اطراف هم چاره نداشتند جز اینکه مالیات خود را به حاكم بپردازند.

آغا محمدخان قاجار با حرف های سید حسین قانع شد و خواستار مالیات سال جاری شد اما سید حسین گفت که اکنون بهار است و فصل امکان پرداخت مالیات نمی دهد و سلطان اجازه دهد که پس از برداشت خرمن بتادیه آن اقدام شود.